Lâtîfî (16. yüzyıl):

16.yüzyılda Kastamonu civarında yaşamış bir şairdir.
1500’lü yıllarda Mısır’dan Yemen’e giderken fırtınada geminin batması sonucu hayatı son buldu.
Asıl adı Abdüllatif olup Latîfî’yi mahlas olarak kullanmıştır.
Öğrenimini Kastamonu’da başlayan Latifi, muhasebe ve kitabet mesleğini seçti.
Eğitim bilgisi belli olmasa da yapıtlarından çağının kültürünü edinmiş olduğu anlaşılmaktadır.
1543’te İstanbul’a gelen Latifi, burada kimi imaret katipliklerinde bulundu.
Tezkiresini Kanuni Sultan Süleyman’a sundu. Taşlıcalı Yahya’nın mütevellisi(bir vakıf gibi yerlerin yönetimi ) olduğu Eyyub-i Ensari vakfında katip olarak atandıysa da azledilerek Rodos’taki Kanuni imaretine gönderildi.
Latifi şairliğinden çok tezkiresi ile tanınmıştır.
Kendisinin bir divanı olduğu söylense de bu divan hiçbir zaman bulunamadı.
Mecmualarda rastlanan şiirleri pek güçlü bir şair olmadığını göstermektedir.
Latifi’nin asıl ustalığı ise düzyazıdadır. Alfabetik sıra ile düzenlenmiş ilk tezkire Latifi Tezkiresi’dir. Ayrıca beğenisi ve şairler üstüne yargılar açısından da en güvenilir kaynak yine Latifi’dir.
Yapıtı özellikle bu açıdan gerek çağındaki, gerekse daha sonraki benzerlerinden çok daha iyidir.

İlk Yorumu Siz Yapın